สถานการณ์เดือนนี้แย่มากครับ ถ้าเดือนก่อนผู้ติดเชื้อยังอยู่ที่ 3,000-4,000 อยู่เลย
แต่เดือนนี้เป็น 16,000-17,000 แล้วครับ แต่วัคซีนก็ยังไม่มา ในขณะที่ไวรัสกลายพันธุ์ไปเรื่อยๆ
ตัวรัฐบาลก็เหมือนเดิม คือ รัฐบาลก็ยังทำหน้าระรื่น(อันนี้ผมพิมพ์ไว้เมื่อเดือนที่แล้ว ตอนนี้ก็ยังใช้ได้)
ดังนั้นคาดการณ์ไว้ตั้งแต่กลางๆเดือนแล้วว่า โควิดไม่น่าจะหมดไวๆแน่ ผมคิดว่าถึงสิ้นปีเลยทีเดียว
เพราะถ้าดูจากกราฟ มันเป็นขาขึ้น และยังไม่เห็นจุด/เหตุผลที่ทำให้กลับตัวได้ (ก็คือรัฐบาลปล่อยตามมีตามเกิด)
ผมเดานะ ผมเดาว่าวัคซีนจะมาต้นเดือนธันวาคม ส่วนผู้ติดเชื้อ พูดยาก เพราะตรวจไม่ครบไม่ทั่ว แต่คาดว่าน่าจะตันที่ 35,000 หรือก็คือตรวจเจอ 90-100%
อีกหนึ่งสิ่งที่เห็นมากในเดือนนี้ คือ การออกมา call out ของคนมีชื่อเสียง ทั้ง fanpage, ดารา, นักร้อง หรือการกลับลำเหล่าที่เคยเชียร์กปปส
ผมคิดว่าแนวทางแก้ไข น่าจะออกมาในแบบ โต๊ะ10 เข้ามาจัดการวัคซีน กอบโกยชื่อเสียง หานายกคนใหม่ และโยนขี้ให้รัฐบาลชุดเก่า เหมือนตบหัวแล้วลูบหลังประชาชน
หรือถ้าโต๊ะ10 ไม่ถอยเลย นั้นก็คือรัฐบาลทหาร 100% เหมือนพม่า (ซึ่งผมคิดว่ามันน่าจะออกมาในรูปแบบนี้นะ ไม่งั้นโต๊ะ10 แกน่าจะทำ marketing ไปนานแล้ว)
ดังนั้น ผมก็จะ call out ในแบบของผมต่อไป และหาทางรอดในแบบของผมเช่นกัน นั้นคือ เรียนภาษา!!!
ปฏิบัติตามแผน
อยากให้อ่านของเดือนมิถุนายนก่อนครับ เพราะจะเข้าใจว่าผมคิดอะไร
เดือนนี้ผมทำตามแผนได้ประมาณ 50% นั้นก็คือ ผมทำ resume และ about me เสร็จ
แต่ผมไม่ได้ฝึกภาษาอังกฤษแบบจริงๆจังๆ นั้นทำให้ ภาษาอังกฤษผมยังงูๆปลาๆ (ขาด passion สุดๆ)
ที่ดูดีน่าจะเป็น ผมฟัง youtube ภาษาอังกฤษถี่ขึ้น และจับใจความได้ ไม่รู้สึกฝืนตัวเอง (นั้นเป็นสัญญาที่ดีมาก)
เรื่องงาน
ตอนนี้ได้งานแล้ว เย้!! ทั้งดีใจและก็เสียดายที่เวลาจะหายไป 5555
ผมรู้สึกกดดันนะ ทุกครั้งที่ผมเริ่มงานใหม่ เริ่มบริษัทใหม่ ผมกดดันทุกครั้ง และครั้งนี้ก็เช่นกัน
ผมกลัวความคาดหวัง ผมไม่รู้ว่างานจะหนัก หรือยากขนาดไหน แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมผ่านมาได้ตลอด ก็คือ “ผมไม่เคยยอมแพ้”
ส่วนตัวองค์กร ใช้ภาษาอังกฤษ เรื่องเงินเดือนก็ตอบโจทย์ เรื่องRemote ก็ใช่แบบที่ควรจะเป็น คือโดยรวมดีมากครับ
ที่ไม่รู้คือ ถ้าผมเข้าไปทำงานจริงๆ ผมจะเจออะไรบ้างเนี่ยยยย 5555 และผมก็อยากเข้า office มากกว่าจริงๆ
หลังจากได้งาน ผมก็เลยให้รางวัลตัวเองด้วย จอใหม่ เพราะจอเก่าผมปวดตามาก ไม่ไหวแล้ว (จอเก่าVGA)
ตอนอ่านตัวอักษรจีน คือแทบแยกไม่ออกเลย pixel มันติดกันเลย
ความฝันต่อไปก็โต๊ะคอมดีๆสักตัวอะน้าาาา แต่ยังหาเหตุผลให้รางวัลตัวเองไม่ได้เลย 5555
เรื่องชีวิตและจิตใจ
เดือนนี้ตัดสินใจซื้อสุนัขมาเลี้ยงครับ ด้วยหลายๆเหตุผลซับพอต
- วันเกิดแฟน
- work from home ยาวแน่ๆ
- เยียวยาตัวเอง จากข่าวที่เสพ
- ผมเคยมีแผนจะเลี้ยงอยู่แล้ว แต่ยังหาจังหวะดีๆไม่ได้
ดังนั้นตอนนี้น่าจะเป็นจังหวะดีที่สุดครับ
ก่อนจะซื้อก็คิดกังวลไปหลายอย่างครับ แต่ก็นะ ยิ่งคิดเยอะ ก็ไม่ได้เริ่มอะไรเลย พอลองหาเหตุผลมาซับพอตก็ฟังขึ้น
ตอนนี้น้องอายุจะ 2 เดือนละครับ สอนง่าย น่ารัก ดื้อตามประสาหมาเด็ก ผมก็รับได้
ตั้งแต่มีน้องก็เหนื่อยครับ เหมือนมีลูก ต้องคอยเล่น คอยให้อาหาร เก็บอึเก็บฉี่ ว๊ากกกก ผมนอนไม่พอเลยแหละ
แต่ข้อดีก็คือ ทำให้ลืมเรื่องการเมือง ลืมเรื่องไวรัส วันๆวุ่นอยู่แต่กับหมาาา
ข้อเสียก็คือ หมาเด็กครับ ต้องได้รับการดูแลเยอะ ก็จะเหนื่อยเป็นพิเศษ
เรื่อง Routine
ภาษาจีนก็ยังได้เรื่อยๆครับ วันละนิด มีแผ่วๆบ้าง แต่ก็ได้อยู่
CodeSignal ก็ได้เรื่อย มีติดบ้าง แต่ก็ยังทำทุกวันแถมเพิ่ม เสาร์ อาทิตย์ด้วย เพราะอยากให้หมดไวๆ
เรื่องออกกำลังกาย ออก1 แล้วก็หยุด1-2วัน ไม่อยากโหมมาก เพราะรู้สึกร่างกายไม่ปกติ กลัวมีผลต่อโควิด
เรื่องสอนหลาน ก็ไปได้ดีครับ หลานสนุก ติดใจ จนถามหาตลอด 555
สรุป
สรุปโดยรวมก็คือปกติดี แต่วันนี้ที่เขียนรู้สึกแย่ครับ คิดว่าเพราะเรื่องโควิด (มันแย่มากจริงๆนะ)
ผมค่อนข้างมั่นใจว่า ถ้ารัฐบาลชุดนี้ หรือโต๊ะ10 ไม่ถอย ไม่ยอมเรื่องวัคซีน
คนจะเสียชีวิตอีกมาก ผมเสียใจมาก ผมหดหู่มาก แต่ผมทำได้แค่ call out บ้านๆ ผมไม่มีอำนาจ
สิ่งที่ทำได้ดีที่สุดตอนนี้ ก็คือตุนยา ตุนอุปกรณ์ เพื่อรองรับสถานการณ์ฉุกเฉิน
ผมคิดว่า ผมไม่ได้กลัวตาย แต่ผมกลัวครอบครัวผมเจ็บ ผมทนไม่ได้จริงๆ
